Starożytna Grecja uważana jest za kolebkę cywilizacji zachodniej. Grecka kultura, sztuka, mitologia, filozofia, nauka zostały za pośrednictwem Rzymian przekazane Europie i wywierały na jej mieszkańców ogromny wpływ w różnych okresach dziejów. W epoce brązu powstały na tym obszarze wysoko rozwinięte kultury: minojska na wyspie T.R. Martin, Starożytna Grecja. Od czasów prehistorycznych do okresu hellenistycznego, Warszawa 1998, s. 91. Źródło B Arystoteles o ustroju politycznym Aten Na czele ludu stanął Perykles. […] Za jego czasów ustrój państwa stał się jeszcze bardziej demokratyczny. Areopagitom odebrał niektóre uprawnienia, a przede wszystkim skierował Rzymianie zupełnie inaczej pojmowali choroby, niż my dzisiaj. Sądzili, że za choroby odpowiada brak równowagi humorów. Wierzyli oni, w cztery humory: Śluz - który jest zimny i wilgotny. W zależności od wieku i płci, jest się bardziej podatnym na zachwianie równowagi określonych humorów, które będą potrzebowały wyrównania. Starożytna Grecja. Starożytna Grecja traktowało fryzjerstwo jako formę sztuki. Modne były płaskie fryzury, a także zbieranie włosów nad karkiem. Grecy słynęli nie tylko z wymyślnych fryzur, ale również z niezwykłej biżuterii, sukni i przepasek. Starożytny Rzym 13 pytań. 10/12 to już będzie wynik godny mistrza w tym quizie wiedzy ogólnej! 12 pytań. Mało kto zdobywa 8/10 w tym quizie wiedzy ogólnej! 10 pytań. Zapraszamy do rozwiązania testu wiedzy z dziedziny starożytnej Grecji i Rzymu i przetrenowania się! :) Rozwiąż quiz! Starożytna Grecja » Starożytny Rzym » • Powstanie Rzymu i jego położenie - legenda o Romulusie i Remusie • Republika rzymska • Wojny Rzymu z Kartaginą • Rozwój terytorialny Rzymu • Niewolnicy w starożytny Rzymie i powstania niewolników • Armia rzymska - opis • Schyłek Republiki rzymskiej • Powstanie Cesarstwa Rzymskiego s4TTmXs. Kategoria: Starożytność Data publikacji: Cykuta, żyły podcięte w wannie i jadowite żmije. Jaki był stosunek starożytnych Greków i Rzymian do samobójstwa? Traktowano je jako tchórzostwo, a może wręcz przeciwnie – akt odwagi? Tradycja chrześcijańska stawiała na całkowity zakaz popełniania czynu suicydalnego. Już synod w Arles w 452 roku ogłosił pierwszy zakaz samobójstwa, następne wprowadzały kolejne restrykcje. Podczas synodu w Orleanie w 533 roku Kościół uznał samobójstwo za najgorszą zbrodnię, za którą groził zakaz pochówku osoby dopuszczającej się takiego czynu. Intensyfikacja obostrzeń trwała nadal. Chrześcijaństwo zmieniło mentalność ludzi w kwestii podejścia do odebrania sobie życia. A jak to wyglądało w starożytnej Grecji i Rzymie? Grecy Temat ten pojawiał się wśród społeczności greckiej od dawna. Już Pitagoras uważał, że życiem człowieka sterują bogowie i jakakolwiek ingerencja w ich decyzje to błąd. Inni znani nam greccy filozofowie – jak Platon czy Sokrates – także skłaniali się do potępienia czynu odebrania sobie życia. Ciekawe jednak, że ostatni z nich właśnie samobójstwem zakończył swój żywot, a przejmujący opis jego śmierci znaleźć możemy np. w „Fedonie” Platona. Dlaczego podjął tak dramatyczną decyzję? Choć uważał, że samobójstwo jest złe i może pociągnąć za sobą gniew bogów, to jednak ważniejsza była cnota i zachowanie honoru. Gdy nie można było dojść do wewnętrznej harmonii albo naraziliśmy się na brak szacunku innych ludzi – samobójstwo było wręcz wymagane. David Śmierć Sokratesa Podobnie uważał Platon. Skoro życie ludzkie traci sens np. podczas ciężkiej choroby, to uzasadnione wydaje się zakończenie go. Arystoteles z kolei był nieprzejednany w swym negatywnym spojrzeniu na kwestię samobójstwa. Sądził, że jest to zachowanie tchórzliwe i psujące gospodarcze prawa państwa co do obywatela. Stoicy szybko wykorzystali ideał umierania z klasą. Wzorem stała się samobójcza śmierć Sokratesa – wyglądająca jak idealnie wyreżyserowany spektakl, pełen symboliki, mistyki, piękna oraz majestatyczności. Zobacz również:Wyuzdana uwodzicielka, psychopatka czy wytwór wyobraźni? Co tak naprawdę wiemy o życiu Kleopatry?Krwiożercze piękności – w poszukiwaniu starożytnego przodka DrakuliPanowanie Justyniana I Wielkiego. Złoty wiek Bizancjum? Rzymianie Samobójstwo w Cesarstwie Rzymskim było zjawiskiem dość powszechnym. Według Rzymian odebranie sobie życia miało uratować od splamienia honoru, a także pomóc w uniknięciu nadchodzącej porażki. Umotywowanie samobójstwa było ważne, gdyż targnięcie się na swoje życie tylko z pobudek prywatnych było uważane za karygodne. Mniej więcej od I w. przez kolejne dwa wieki skala samobójstw w starożytnym Rzymie osiągnęła apogeum. Samobójstwa popełniali znani filozofowie, cesarze, politycy, nawet członkowie ich rodzin. Po klęsce pod Bedriacum cesarz Marek Salwiusz Oton (32 – 69 przebił się nożem, tak samo jak większość jego żołnierzy (przegrana bitwa, szczególnie ważna, popychała do odebrania sobie życia i była swoistym zakończeniem kariery wojskowej). Identycznie zrobił Katon Młodszy Utyceński (95 – 46 po bitwie pod Tapsus, Marek Antoniusz (83 – 30 po bitwie morskiej pod Akcjum albo Marek Juniusz Brutus (85/78 – 42 po przegranej bitwie pod Filippi. Samobójstwo popełniła także żona Brutusa – Porcja. Inne kobiety targające się na swe życie to np. Kleopatra (69 – 30 albo słynna legendarna postać – Lukrecja (żona Lucjusza Tarkwiniusza Kollatyna), która kończy swe życie, ponieważ została zgwałcona. To ona inspirowała malarzy takich jak: Tycjan, Rembrandt czy Botticelli i występowała jako wzór wierności. Samobójstwo Katona Formą honorowego zakończenia życia, były też tak zwane samobójstwa wymuszone. Na rozkaz Nerona (37 – 68 swe życie zakończył Petroniusz (27 – 66 a także Lucjusz Anneusz Seneka (4 – 65 Ciekawe, że Neron zakończył swe życie wbijając sobie sztylet w gardło. Samobójstwa były rozpowszechnione głównie wśród osób wysoko urodzonych. Interesujące, że osoba chcąca targnąć się na swoje życie mogła otrzymać truciznę od przedstawicieli prawa. Inaczej jednak było w sytuacji niewolników. Gdy osoba niewolna chciała popełnić samobójstwo uważane było to za stratę finansową, a właściciel mógł zwrócić niewolnika (żywego po nieudanej próbie samobójczej, bądź martwego) poprzedniemu właścicielowi, gdy nie minęło więcej niż pół roku. Z kolei samobójstwo popełnione przez żołnierza było uznawane jak dezercja. Sposoby Sposobów zakończenia życia było wiele, choć najbardziej popularnymi wydają się być: wypicie trucizny (tzw. cykuta – szalej jadowity i szczwół plamisty), podcięcie żył (zazwyczaj wraz z kąpielą w ciepłej wodzie, która pobudzała krążenie), bądź przebicie się sztyletem/mieczem. Wspomniana żona Brutusa – Porcja miała połknąć rozżarzone węgle, a Kleopatra dać się ukąsić jadowitemu wężowi. Domínguez Sánchez Samobójstwo Seneki Choć nie istniały spisane zasady odbierania sobie życia, to i tak w większości wydarzenie było wręcz reżyserowane. Taka osoba informowała najbliższych o swym zamierzeniu, a nawet organizowała huczną ucztę w której brała udział. Podczas zabawy i picia wina uczestnicy biesiady dyskutowali nad kwestią życia z przyszłym samobójcą. Starożytność przedstawiała całkowitą pospolitość życia ludzkiego, czyniąc ze śmierci element dnia codziennego. Masowe morderstwa w Cesarstwie Rzymskim ku uciesze publiki były normą, z kolei teatralne samobójstwa były ich przeciwnością – czymś dostojnym, objętym rytuałem i nacechowanym pięknym zakończeniem życia. Bibliografia: Alvarez Al., Bóg Bestia. Studium samobójstwa, przekł. Sommer Ł., Warszawa 2007. Kempys J, Samobójstwo u starożytnych Rzymian na podstawie pism moralnych Lucjusza Anneusza Seneki, Kraków 1997. Mała encyklopedia kultury antycznej, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1983. Marx J., Idea samobójstwa w filozofii od antyku do współczesności, Warszawa 2003. Samobójstwo. Antologia tekstów filozoficznych, oprac. Sahaj T., Toruń 2008. Suchanek – Michalska M., Fenomen samobójstwa. Długa historia krótko opisana, Mikołów 2011. Śledzianowski J, Samobójstwo w dziejach i cywilizacji śmierci, Kielce 2017 Zobacz również Starożytność Top 5 wpływowych kobiet starożytnego Egiptu strong>Jeśli myśleliście, że to Kleopatra była najbardziej upartą i wpływową kobietą starożytnego Egiptu, to jesteście w błędzie! Choć jest ona najbardziej znaną, to ziemia egipska... 10 października 2019 | Autorzy: Anna Jankowiak 1) Jaką nazwą starożytni Grecy określali swój kraj? 2) Jak Grecy nazywali swoje miasta - państwa? 3) Jak nazywało się wzgórze, na którym Grecy budowali świątynie i zbierali się na zgromadzeniach? 4) Jak nazywał się centralny plac w greckim mieście, na którym przemawiano i podejmowano decyzje? 5) Jak nazywał się autor "Iliady" i "Odysei"? 6) Dokąd Grecy udawali się po radę przed podjęciem ważnych decyzji? 7) Jak nazywał się proces zasiedlania przez Greków wybrzeży Morza Czarnego i Śródziemnego? 8) Na jakie trzy grupy społeczne było podzielone społeczeństwo Sparty? 9) Kim byli Heloci? 10) Na czele której greckiej polis stało dwóch królów? 11) Na czym polegało spartańskie wychowanie? 12) Jak nazywał się liniowy szyk, w którym walczyła grecka piechota? 13) Jak nazywał się grecki żołnierz walczący w piechocie? 14) Kto mógł być pełnoprawnym obywatelem Aten? 15) W jakiej polis działała Rada 500? 16) Jaki urząd sprawował w Atenach Perykles? 17) Wymień dwie cechy greckich bogów. 18) Na czym polegał sąd skorupkowy? 19) Gdzie odbywały się najsłynniejsze igrzyska starożytności? 20) Na czym polegał arianizm w starożytności? 21) Gdzie odbyła się pierwsza wielka bitwa wojen grecko - perskich, w 490 r. 22) Która bitwa wojen grecko - perskich przeszła do legendy, jako symbol odwagi, poświęcenia i patriotyzmu? 23) Jak miał na imię król perski, który dowodził wielką wyprawą wojsk perskich przeciwko Grecji? 24) Która bitwa morska zdecydowała o niepowodzeniu inwazji Persów na Grecję? 25) Które polis toczyły między sobą wojnę peloponeską? 26) Czyim zwycięstwem zakończyła się wojna peloponeska? 27) Z jakiego państwa wywodził się Aleksander Wielki? 28) Czym Aleksander Wielki zasłużył sobie na swój przydomek? 29) Jak nazywamy okres w historii Grecji, który nastąpił w wyniku podbojów Aleksandra Wielkiego? 30) Jakie imiona nosili bliźniacy, którzy wg legendy, brali udział w założeniu starożytnego Rzymu? 31) Jakie trzy formy ustrojowe istniały kolejno w starożytnym Rzymie? 32) Pod wpływami jakiego ludu pozostawał starożytny Rzym w początkach swojego istnienia? 33) Jak nazywał się najwyższy urząd w Republice Rzymskiej? 34) Który urzędnik w starożytnym Rzymie miał występować w obronie najbiedniejszych (plebejuszy) i cieszył się przywilejem nietykalności? 35) Jak nazywała się podstawowa jednostka rzymskiej armii? 36) Z jakim państwem Rzym toczył wojny punickie? 37) W jakiej bitwie kartagiński wódz Hannibal zadał upokarzającą klęskę dwukrotnie liczniejszym siłom rzymskim? 38) Czym zakończyły się wojny punickie? 39) W jakiej krainie urodził się i działał Jezus z Nazaretu? 40) Kim był Spartakus? 41) Kto obalił ustrój republikański w Rzymie? 42) W jakich okolicznościach padło powiedzenie "kości zostały rzucone"? 43) Co wydarzyło się w idy marcowe 44 r. 44) Jak miała na imię ostatnia samodzielna władczyni Egiptu? 45) Kto stoczył między sobą ostateczną walkę o władzę w Rzymie po śmierci Cezara i pokonaniu spiskowców?? 46) Który region oparł się rzymskiej ekspansji: Brytania, Galia, Germania, czy Egipt? 47) Jak nazywał się model sprawowania władzy w Cesarstwie Rzymskim wprowadzony przez Oktawiana Augusta? 48) Jak nazywamy okres wewnętrznego spokoju i dobrobytu w Cesarstwie Rzymskim pomiędzy I a III wiekiem 49) Które z objawów kryzysu III wieku w Cesarstwie są właściwe: najazdy barbarzyńców, kryzys miast, zubożenie ludności, trwały rozpad cesarstwa? 50) Jak nazywał się model sprawowania władzy cesarskiej wprowadzony przez Dioklecjana? 51) Co wprowadzał edykt mediolański, wydany przez cesarza Konstantyna Wielkiego w 313 r.? 52) Czyj najazd wywołał wielką wędrówkę ludów? 53) Jakie plemię barbarzyńskie zadało klęskę armii rzymskiej w bitwie pod Adrianopolem w roku 378? 54) Jaką ważną i nieodwracalną decyzję podjął cesarz Teodozjusz na wypadek swojej śmierci? 55) Na czym polegała różnica kulturowa pomiędzy cesarstwem zachodniorzymskim i wschodniorzymskim? 56) Jakie barbarzyńskie plemię zdobyło Rzym w 410 r.? 57) Gdzie Konstantyn Wielki ustanowił nową stolicę cesarstwa? 58) Jak miał na imię ostatni cesarz zachodniorzymski odsunięty od władzy przez germańskiego wodza Odoakra? 59) Jakie historyczne znaczenie ma data upadku cesarstwa zachodniorzymskiego? 60) Dlaczego w III wieku nasiliły się w Rzymie prześladowania chrześcijan? Ranking Odkryj karty jest szablonem otwartym. Nie generuje wyników na tablicy. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Starożytny Rzym i starożytna Grecja to takie polityczne i kulturowe zjawiska starożytności, których istnienie stanowiło mocną podstawę dla dalszego rozwoju Europy. Osiągnięcia starożytności nie zostały utracone w okresie ciemnego średniowiecza. Periodyzacja Historia starożytna Grecja w 3-2 tysiącleciu pne. Starożytna Grecja i starożytny Rzym jako obiekty procesu historycznego mają określone etapy rozwoju, ewolucji politycznej i kulturowej. Na terytorium Grecji prymitywny system komunalny wcześniej przestał istnieć niż w Apeninach. Rozważ cechy rozwoju Grecji. Dla obszarów bałkańskich i kreteńskich charakterystyczne są nieco inne etapy historii. Na przykład na wyspie ewolucja następowała w następujący sposób: Od 30 do 20 wieku pne wyróżnia się okres wczesnego minojska. W tym czasie system klanów nadal istniał, ale przejście do cywilizacji było już widoczne. Cywilizacja na Krecie powstała od 20 do 17 wieku pne. Historycy nazywają ten czas "okresem starych pałaców". Okres od 17 do około 10 wieku nazywany jest późnym Karaibem (zakończonym zdobyciem Krety przez plemiona Achaistów). Również w bałkańskiej części Grecji istnieją trzy okresy. Ale szczerze mówiąc, interesuje nas późniejszy etap, ponieważ po inwazji plemion na kilka stuleci Grecja ponownie upadła w okresie systemu plemiennego. Starożytny Rzym i starożytna Grecja: ciągłość tradycji Zwyczajem jest liczyć historię wielkiej Grecji od VIII wieku pne. Historycy radzieccy i rosyjscy przyjmują następującą klasyfikację jako podstawę: - od 8 do 6 wieku pne powstała starożytna cywilizacja grecka, system polityczny i demokracja; - okres od VI do IV wieku Jest uważany za najbardziej wskazujący w rozwoju Grecji, ponieważ system polis został w pełni ukształtowany i osiągnął doskonałość; - od 4 do 1 wieku Pojawiły się momenty kryzysu w życiu politycznym: faktem jest, że demokracja, jak się okazało, nie była już tak skuteczna, gdy wzmocniono monarchię Macedonii. Starożytna Grecja i starożytny Rzym mają ze sobą wiele wspólnego. Można to prześledzić, nawet na podstawie periodyzacji historii starożytnego Rzymu: - od VIII do VI wieku, kiedy trwały greckie kolonie na południu współczesnych Włoch, w tym czasie założono miasto Rzym; - od VI do III wieku Rzym podbija Włochy; powstaje społeczeństwo klasowe; fundacje republikańskie są wzmacniane; - rozkwit państwa rzymskiego nastąpił w okresie od II wieku pne. w II wieku naszej ery, chociaż były momenty kryzysowe, Rzym na przykład przekształcił się z republiki w imperium; - 3-4 wne AD - Upadek państwa rzymskiego. Rozwój kulturowy Kultura starożytnej Grecji i Rzymu jest w zasadzie prawie taka sama. Faktem jest, że, jak już zauważyliśmy, rozwój cywilizowanego życia rozpoczął się wcześniej w Grecji. W związku z tym poziom kulturowy Greków w 6-5 wieku pne. był znacznie wyższy niż poziom kultury przeciętnego Rzymianina. Centralnym elementem kultury greckiej była osoba, prawdziwa osoba, która żyje tu i teraz. Właśnie dlatego greckie rzeźby są cenione, tzn. Kultura ciała była na wysokim poziomie. By the way, Grecja jest miejscem narodzin igrzysk olimpijskich. Starożytna Grecja i starożytny Rzym były takimi państwami, w których oprócz siły intelektualnej, siły fizycznej, również honorowane było silne ciało. Olimpiada odbyła się w ciągu 4 lat ponad 100 razy. Chociaż starożytne Rzym i starożytna Grecja były takimi stanami, które często brały udział w działaniach wojennych, w czasie tych zawodów sportowych wszelkie wojny ustały. Nie zapominaj też o teatrze. We wszystkich większych miastach były teatry. W Atenach był największy z nich, jego pojemność osiągnęła 17 tysięcy widzów. Spektakle w starożytnych teatrach oczywiście nie odbywały się w każdy weekend. Był inny system. Festiwale teatralne odbywały się kilka razy w roku. Trzy lub cztery dni od rana do wieczora widzowie oglądali wspaniałą grę aktorów. Tematyka aktów teatralnych była inna. O co chodzi? Życie składa się zarówno z pozytywnego, jak i negatywnego, dlatego starożytni autorzy tworzyli komedie i tragedie. Ludzie lubili oglądać każdy występ. Architektura Starożytny Rzym i starożytna Grecja to mekka dla architektów. Ile zachowanych w tym okresie budynków zachowało się i przyciągają turystów! Każdy turysta, który kiedykolwiek odwiedził swoje życie w Rzymie, był w Koloseum. Ponadto przywołujemy Akropol, Panteon, inne greckie i rzymskie świątynie, posąg Pallas Ateny, Kolos z Rodos. Budynki zostały zbudowane dość masywne i trudne pod względem osiągów inżynieryjnych, więc możemy śmiało powiedzieć, że te zaawansowane cywilizacje w tamtym czasie w znacznym stopniu przyczyniły się do historycznego rozwoju. Historia starożytnej Grecji i Rzymu jest bardzo bogata w różne fakty i chwile. Dlatego te cywilizacje pozostawiły ogromny ślad w rozwoju świata. Po pierwsze architektura grecka i rzymska jest dziś popularna. Właśnie wtedy położono podstawy wielu nauk. Słynny matematyk Pythagoras odkrył wzór w V wieku, nawet na początku powstania starożytnej Grecji. Kultura minojska i mykeńska:Sztuka i życie w Grecji:Kultura a literatura w Grecji:Słynni rzeźbiarze greccy:Demokracja ateńska: Język w starożytnej Grecji:Początki Rzymu:Cztery wieki ludzkości w Rzymie:Kult cezarów w Rzymie:Sztuka w Rzymie: Kultura minojska i mykeńska: Kulturę grecką poprzedzała kultura minojska, która rozwijała się na Krecie od początku II tysiąclecia Jej największym zabytkiem jest pałac królewski w Knossos. Zgodnie z legendą jego budowniczym był Dedal, który zbudował labirynt na prośbę króla Minosa. Kultura przestała się rozwijać w skutek najazdu Achajów, około 1400r. Achajowie byli potomkami plemion greckich i około XVI w. stworzyli kulturę mykeńską, którą cechowała prostota i surowość. Kultura ta upadła około XII w. w skutek najazdu Dorów. Przez następne stulecia kultura stopniowo upadało, stąd okres ten nazywamy Wiekami Ciemnymi. Sztuka i życie w Grecji: Starożytna sztuka grecka wyróżniała się konsekwencją w rozwoju. Zwykle mówiąc o niej wyróżniamy dwa style: kultura jońska – bardzo bogata, swobodna, indywidualna, lekka i majestatyczna, kultura dorycka – mniej swobodna, ciężka, rygorystyczna konstrukcja, powaga, dostojność i surowość. Sztuka grecka opierała się na harmonii piękna, spokoju i słońca. Podobnie wyobrażamy sobie życie starożytnych Greków: pogodne i nietrudne, bez upału, wygodne dzięki niewolnikom i kobietom. Cierpienia miłosne uznawano za wstydliwą dolegliwość. Grekom nie groziła śmierć i starość, gdyż umierali młodo, a po śmierci czekali na nich bogowie. Bardziej nudzili się niż cierpieli – tak opisuje życie sprawiedliwego Ateńczyka Andrzej Banach. Ten obraz wyczytamy z dzieł Homera i Sofoklesa, nie jest on jednak pełny, gdyż obok Ateńczyków toczyło się również pełne kłótni i wojen życie. Uważano, że zadaniem artysty nie jest tworzenie czegoś nowego, lecz odtwarzanie i naśladowanie rzeczywistości – mimezis. Tworząc wzorowano się zatem na przyrodzie, a wśród niej najpiękniejszy był człowiek. Kultura a literatura w Grecji: Kultura i literatura kojarzy się nam nieodparcie z Atenami. Dzieję się tak dlatego, że w Atenach zrealizował się w V i IV w. tzw. złoty wiek ludzkości. Właśnie tam i wtedy nastąpił rozkwit filozofii, niezwykłą harmonię osiągnęły rzeźba i architektura, powstały najważniejsze dokonania dramatu i teatru, zrealizował się nieosiągalny później ideał ustroju społecznego – demokracja ateńska. Jedną z najdoskonalszych budowli z tamtych czasów jest Akropol. Wenus z MiloŹródło: (stan na: Słynni rzeźbiarze greccy: Fidiasz – Atena Partenos, Atena Promachos, Zeus Olimpijski Myron – Dyskobol, Atena, Marsjasz Skopas – Bachantka Praksyteles – Hermes z Dionizosem, Afrodyta z Knidos Lizyp – Apoxymenos, Odpoczywający Herakles działa anonimowe – Wenus z Milo, Nike z Samotraki płaskorzeźby Ołtarza Pergamońskiego Grecja nie miała jednak nigdy jednolitego organizmu państwowego przez istnienie licznych państw-miast (polis). Dorobek literatury greckiej obejmuje poetów z całej Hellady, od wybrzeży Azji Mniejszej do południowej Itaki. Demokracja ateńska: Opierała się na rządach ludowych. Pełne prawa obywatelskie mieli wszyscy wolno urodzeni obywatele płci męskiej, musieli być także pełnoletni. Z nich składało się zgromadzenie ludowe, które podejmowało uchwały realizowane potem przez wybieranych drogą losową urzędników. Grecy musieli się jednoczyć z przyczyn militarnych, aby skuteczniej się bronić. Państwo dbało nie tylko o gospodarczą i polityczną pomyślność obywateli, ale także o rozwój kultury. W złotym wieku kultury ateńskiej, czyli w czasach Peryklesa uboższym obywatelom wypłacano specjalny zasiłek na udział w spektaklach teatralnych, wynagradzając im w ten sposób czas, który mogliby przeznaczyć na pracę. Język w starożytnej Grecji: Greka należała do rodziny języków indoeuropejskich i dzieli się ją na wiele grup dialektycznych. Do najważniejszych z nich należą dialekty: Dorycki – Sparta, Korynt, Rodos Eolski – Beocja, wyspa Lesbos, Eolida Joński – małoazjatycka Jonia Attycki – Ateny Początki Rzymu: Zgodnie z legendą Rzym założyło dwóch braci: Romulus i Remus. Byli synami boga wojny Mars, których zazdrosny wuj wrzucił do rzeki Tybru. Dzieci uratowali od śmierci pasterze, a wykarmiła je wilczyca, która do dnia dzisiejszego pozostaje symbolem Rzymu. Rzym został założony prawdopodobnie w VIII w. Dzieje tego państwa dzieli się na trzy epoki: okres królewski, do V okres republiki, do 31 okres cesarstwa do V Rzym podbił Grecję w IV w. ale kultura grecka podbiła Rzymian. Około roku 200 Rzymianie władali już całą Italią, a w I w. całym światem śródziemnomorskim. Imperium Rzymskie łączyło ze sobą trzy różne kontynenty i osiągnęło szczyt swojej wielkości. Najsłynniejszym wodzem rzymskim był Juliusz Cezar (101 – 44 Cztery wieki ludzkości w Rzymie: Rzymianie już w czasach starożytnych dokonali podziału swojej twórczości na różne etapy. W poniższej tabeli znajduje się ich zestawienie: Owidiusz – Baśń o czterech wiekach ludzkości – Mitologia Hezjod – Prace i dnie Warron Lukrecjusz wiek złoty – panuje wieczna wiosna, rzekami płynie mleko i wino wiek srebrny – gorszy od złotego wiek miedziany – surowszy i ludzie byli gotowi do wojny wiek żelazny – czas zbrodni, zdrady i przemocy wiek złoty – panowanie Kronosa wiek srebrny – 100 letnie dzieciństwo i krótki wiek dojrzały wiek brązowy – lud był gwałtowny i kochał wojnę wiek żelazny – ludzie są kłótliwi i zazdrośni wiek złoty = patriarchalny, pod władzą Saturna wiek srebrny = zmysłowy, pod władzą Zeusa wiek spiżowy = wojenny, pod władzą Posejdona wiek heroiczny, pod władzą Aresa wiek żelazny, pod władzą Plutona wiek od początków ludzkości do potopu wiek mityczny od potopu do olimpiady wiek historyczny, od olimpiady do dziś wiek kamienia wiek brązu wiek żelaza Kult cezarów w Rzymie: W Rzymie oddawano cześć boską panującemu władcy. Gdy zmarł cezar, w drodze uchwały senatu stawał się bóstwem. Kult cezarów objawiał się stawianiem władcom pomników jeszcze za ich życia, śmierć miały poprzedzać znaki na niebie, a w czasie składania na stosie na niebie pojawiała się kometa. Sztuka w Rzymie: Partenon w AtenachŹródło: Partenon [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2010-12-14 21:57Z [dostęp: 2010-12-16 22:24Z]. Dostępny w Internecie: Rzymianie kopiowali wprost oraz czerpali różne wzory ze sztuki greckiej. Istniały jednak pewne elementy typowe dla sztuki Rzymu, np. kolumny i łuki triumfalne, sklepienia i kopuły oraz podziemne krypty. Najważniejszą częścią miasta było forum, gdzie znajdowały się najważniejsze budowle. Budowano wspaniałe amfiteatry, najbardziej znane do dziś pozostaje Koloseum. Inne znane budowle to Panteon i Forum Romanum. Najsłynniejszą rzeźbą jest posąg cesarza Marka Aureliusza. Rzeźby były realistyczne i przedstawiały szczegółowo anatomię człowieka. Malowano na tynku, marmurze i deskach. Kolorową mozaiką ozdabiano ściany domów i podłogi. Rzymianie budowali: łaźnie – termy Karakali i Domicjana cyrki – Circus Maximus łuk triumfalny – Tytusa czy Trajana kolumny – Trajana, Marak Aureliusza świątynie – Westy, Fortuny Wirilis, Partenon.

starożytna grecja i rzym