Stanowiska pracy w szczególnych warunkach. Pełny wykaz stanowisk pracy, uznanych za pracę w szczególnych warunkach, znajdziemy w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku. Rozporządzenie mówi też o emeryturach oraz wzroście emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników w szczególnych warunkach. Za pracę w szczególnych W dniu 4 czerwca 2019 r. Sąd Najwyższy wydał wyrok w sprawie o sygn. akt III UK 150/18, w którym odniósł się do kwestii pracy o znacznej szkodliwości i uciążliwości przy elektronicznym monitorze jako pracy w szczególnych warunkach. Na kanwie powyższego wyroku pojawiło się jednak wiele artykułów, które mogą wprowadzać w błąd czytelników, gdyż wynika z nich, że już sama K lient odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, którą organ rentowy odmówił mu prawa do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych.. ZUS nie uwzględnił do pracy w warunkach szczególnych żadnego okresu zatrudnienia wnioskodawcy, z powodu braku w złożonych świadectwach pracy informacji o wykonywaniu pracy w szczególnych warunkach lub braku informacji Jestem kadrową w przedsiębiorstwie autobusowym. W lutym 2013 r. jeden z kierowców zamierza zgłosić wniosek o przyznanie emerytury pomostowej i odejść z pracy. Pracuje u nas w szczególnych warunkach nieprzerwanie od 1995 r. Od 1 stycznia 2009 r. jest to praca o szczególnym charakterze, wymieniona w załączniku nr 2 do ustawy pomostowej. tytułu pracy w warunkach szczególnych w oparciu o art. 184 ustawy emerytalnej; podobnie nie uzyskał on prawa do emerytury pomostowej w myśl art. 4 i 49 ustawy pomostowej. Tym samym spełnił przesłankę, o której mowa w art. 21 ust. 2 ustawy pomostowej powyżej, i przesłanki wymienione w punktach 1-4 w akapicie poprzedzającym. Według definicji praca w szczególnych warunkach oznacza wypełnianie obowiązków zawodowych powiązanych z pewnymi, ryzykownymi czynnikami, które pod wpływem rosnącego wieku pracownika prawdopodobnie doprowadzą do uszkodzenia zdrowia o charakterze trwałym. Może do tego dojść nawet mimo wykorzystywania stosownych środków ANby22. Mój ojciec przepracował 40 lat i stara się o świadczenie przedemerytalne. Przez 6 lat pracował na pełen etat jako palacz kotłowy w pełnym wymiarze godzin (z tego, co wiem, to stanowisko zalicza się do pracy w szkodliwych warunkach). ZUS zakwestionował 14 dni pracy ojca, orzekając, że przepracował on 39 lat, 11 miesięcy i 15 dni, w związku z czym odrzucono wniosek o świadczenie przedemerytalne. Ojciec przeliczał każdy rok pracy w kotłowni na jeden rok całkowitego staży pracy. Czy przelicznik jest właściwy? Gdzie mogła nastąpić pomyłka? Komu przysługuje świadczenie przedemerytalne? Podstawę prawną przyznania świadczenia przedemerytalnego stanowią przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1254 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. „prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn”. Za okres uprawniający do emerytury uważa się okres stażu ustalony zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, Nr 64, poz. 593 i Nr 99, poz. 1001), zwanej także ustawą o emeryturach i rentach z FUS. Przeliczanie stażu pracy przez ZUS Zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami okres zatrudnienia Pana ojca, ten 40-letni okres został podzielony przez ZUS na : tzw. okresy składkowe (czyli takie okresy, gdy ojciec fizycznie był w pracy, po dniu 14 listopada 1991 r., przed tą datą wszystkie okresy zatrudnienia liczy się jako okresy składowe) oraz tzw. okresy nieskładkowe (czyli okresy niewykonywania pracy – to są dni np. zasiłku chorobowego, opieki nad członkiem rodziny – jeszcze jedna uwaga, te okresy nieskładkowe były obliczane dopiero po dniu 14 listopada 1991 r.), mając już ustalone w ten sposób okresy składkowe i nieskładkowe – ZUS okresy nieskładkowe obliczył, ale z ograniczeniem do 1/3 okresów nieskładkowych. Przykład – jeżeli ktoś miałby 12 lat składkowych i 6 lat nieskładkowych, to ZUS, obliczając staż, musiałby postąpić następująco: obliczyć lata składkowe – 12, nieskładkowe ograniczyć do 1/3 składkowych, czyli z 12 lat oblicza tylko 1/3 – wychodzi 4 lata – i tylko te 4 lata dolicza do stażu jako składkowe, a 2 lata przepadają. Staż w tym przypadku byłby następujący: 12 + 4 = 20 lat Wyjaśniam, że ograniczenie do 1/3 okresów składkowych zostało wprowadzone dopiero po dniu 14 listopada 1991 r., to jest po wejściu w życie ustawy rewaloryzacyjnej. Przed tą datą wszystkie okresy zatrudnienia były składkowe. Powyższy podział może być jedynym powodem braku 14 dni. Staż pracy w warunkach szkodliwych liczymy według zasady: rok za rok. Na zakończenie proponuję się spokojnie zastanowić, przeanalizować okresy zatrudnienia oraz rozpatrzyć, czy wszystkie okresy zatrudnienia są udowodnione, może czegoś nie ma (np. czas służby w wojsku, okresy pobierania zasiłków dla bezrobotnych, praca w gospodarstwie rodziców, praca po ukończeniu 16 roku życia do dnia rozpoczęcia pracy zawodowej, praca na własnym gospodarstwie rolnym itd.). Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . 9 + 9 to według ustawy emerytalnej mniej niż 15 20 maja Trybunał Konstytucyjny rozpozna skargę konstytucyjną Stanisława P. dotyczącą prawa do wcześniejszej emerytury w przypadku pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie ¤ 4 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku dotyczącego wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z nim pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, nabywa prawa do emerytury, jeżeli osiągnął odpowiedni wiek emerytalny i posiada co najmniej 15 lat pracy. Stanisław P. pracował przez 9 lat, 7 miesięcy i 14 dni w szczególnych warunkach oraz przez 9 lat w szczególnym charakterze jako nauczyciel. Liczone osobno powyższe okresy pracy nie dają 15 lat, wobec czego organ rentowy odmówił mu prawa do wcześniejszej emerytury. Rozpatrujący odwołanie sąd okręgowy zmienił decyzję ZUS-u i przyznał mężczyźnie prawo do takiego świadczenia. Organ rentowy wniósł apelację. Powołał się przy tym na wyrok Sądu Najwyższego, zgodnie z którym przepisy rozporządzenia nie przewidują możliwości zaliczenia nauczycielowi do okresów pracy w szczególnym charakterze jakichkolwiek innych okresów zatrudnienia, nawet uznanych w myśl rozporządzenia za wykonywane w szczególnym charakterze lub w szczególnych warunkach. Sąd apelacyjny uwzględnił apelację organu rentowego w całości, a odwołanie Stanisława P. oddalił. Zdaniem skarżącego kwestionowany przepis przez to, że do okresu pracy w szczególnych warunkach zalicza wykonywanie zawodu górnika oraz zatrudnienie na kolei, a także okresy pracy lub służby: pracowników żeglugi powietrznej, pracowników w morskich portach, hutników, strażaków, żołnierzy zawodowych oraz obecnie policjantów, a traktuje gorzej zawody: celnika, twórcy, artysty, dziennikarza, pracownika NIK i nauczyciela, wymagające również szczególnej sprawności fizycznej i psychicznej, godzi w konstytucyjną zasadę równości wobec prawa. Skarżący uważa, iż wszystkie osoby świadczące pracę lub służbę, wymienione w rozporządzeniu powinny mieć te same prawa emerytalne, a ich rozróżnianie jest niczym nieuzasadnione. (kz) Sprawdź ogłoszenia: Praca Pracodawca ma obowiązek wystawić świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach lub zamieścić informację o wykonywaniu takich prac w świadectwie pracy. Co jednak zrobić, jak pracodawca wystawił nieprawidłowe świadectwo pracy? Nie ulega wątpliwości, że pracodawca ma obowiązek wystawić świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach lub zamieścić informację o wykonywaniu takich prac w świadectwie pracy. Jest to podstawa do ubiegania się przez pracownika o wcześniejszą emeryturę lub rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Niemniej zdarza się, że pomimo dysponowania świadectwem wykonywania prac w szczególnych warunkach Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmawia przyznania emerytury lub rekompensaty z uwagi na błędy zawarte w treści świadectwa. Najczęściej dotyczy to nieprawidłowego opisania charakteru prac, wykonywanych przez pracownika lub zajmowanego przez niego stanowiska. Świadectwo pracy musi być bowiem zawierać opis stanowiska i wykonywanych prac, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Nawet niewielka różnica w opisie może drogo kosztować pracownika. Polecamy: Seria 5 książek. Poznaj swoje prawa! Co zrobić, jak pracodawca wystawił nieprawidłowe świadectwo pracy? W sytuacji, gdy pracodawca w ogóle nie wystawił świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach lub świadectwo zostało co prawda wystawione, ale zawiera błędy najprostszą drogą będzie zwrócenie się do pracodawcy z wnioskiem o jego wystawienie lub sprostowanie. Prawdziwy problem pojawia się wtedy… Gdy pracodawca już nie istnieje lub nie ma z nim kontaktu Wówczas w sytuacji, gdy organ rentowy odmawia przyznania wcześniejszej emerytury lub rekompensaty pracownikowi pozostaje złożenie odwołania do sądu okręgowego. Sam bowiem fakt, że w spornym świadectwie pracy błędnie wskazano charakter pracy oraz stanowisku pracownika nie może stanowić wyłącznej podstawy do odmowy mu wcześniejszej emerytury lub przyznania rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. To samo dotyczy, gdy świadectwo takie nie zostało w ogóle wystawione. Zamiast dokumentów – zeznania świadków Postępowanie sądowe w sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe odmiennie niż postępowanie przed organem rentowym nie podlega żadnym ograniczeniom. Oznacza to, że w postępowaniu sądowym charakter wykonywanej pracy można wykazać przy pomocy wszelkich dowodów, w tym także zeznań świadków i przesłuchania stron, a dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych szczególnych warunkach lub w szczególnym. Pracownik, posiadający wadliwe świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych, może opierając się na zeznaniach świadków, w tym innych pracowników zakładu pracy, udowodnić ten sporny okres świadczenia pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z r., sygn.. akt II UKN 186/97, publ. LEX). Podsumowanie Jak zostało wskazane powyżej brak świadectwa pracy w szczególnych warunkach lub nieprawidłowo wystawione świadectwo nie pozbawia pracownika prawa do wcześniejszej emerytura czy rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W przypadku otrzymania odmownej decyzji z ZUSu, ubezpieczony w terminie 30 dni powinien złożyć do sądu okręgowego odwołanie od decyzji, przedstawiając argumentację i dowody na potwierdzenie swoich racji. Polecamy serwis: Świadectwo pracy Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. Wykonywanie niektórych prac i zawodów niesie ze sobą szczególnie wysokie ryzyko wypadku przy pracy, kalectwa, a nawet śmierci. Pracownicy wykonujący te zawody muszą być szczególnie chronieni – za co odpowiada pracodawca – i szczególnie traktowani – o co dba w szkodliwych warunkach (lub w szczególnym charakterze) to specyficzne zajęcia, które wymagają ponadprzeciętnego wysiłku fizycznego, narażania swojego zdrowia, a niekiedy życia, a także wystawiające pracownika na kontakt z substancjami i czynnikami, które negatywnie wpływają na jego organizm. Prawdopodobne jest, że wiele osób wykonujących tego rodzaju prace „zapłaci” za to zdrowiem. Na przykład w leśnictwie, które przez ogół społeczeństwa nie jest kojarzone z pracą w szczególnych, szkodliwych warunkach, bardzo często dochodzi do ciężkich (w tym śmiertelnych) wypadków przy pracy, wypadków określanych jako lekkie są setki każdego roku. Uprawnienia za prace w szkodliwych i szczególnych warunkachPrace w szczególnym charakterze są nie tylko zagrożeniem dla pracownika, ale również ich wykonywanie sprawia, że z biegiem lat praca w takim zawodzie jest coraz trudniejsza, niekiedy – ze względu na zmęczenie organizmu i choroby zawodowe - staje się wręcz niemożliwa. I to mimo zapewnienia sprzętu ochronnego przez pracodawcę, regularnych badań profilaktycznych czy bogatych pakietów medycznych. Ustawodawca uznał, że tacy pracownicy powinni mieć możliwość wcześniejszego zakończenia pracy zawodowej bez utraty prawa do odpowiedniej wysokości emerytury. Stąd osoby wykonujące zajęcia w szczególnych bądź szkodliwych warunkach są ze względu na obciążenia organizmu związane z wykonywaniem tych zajęć uprawnieni do wcześniejszej i wyższej emerytury, a w niektórych wypadkach do renty inwalidzkiej. Emerytura dla niecierpliwych. W tych zawodach można pracować... Szczegółowy wykaz tych zawodów i prac znaleźć można w rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym wykonywane w szkodliwych i szczególnych warunkachKluczowe w rozporządzeniu są dwa wykazy zawodów, które znaleźć można w załączniku do niego. Wykaz A i B – to prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego (wcześniejszego przejścia na emeryturę) oraz do wzrostu emerytury lub renty szerokim katalogu prac znaleźć można zawody związane z górnictwem, energetyką, hutnictwem i przemysłem metalowym, chemią, budownictwem i przemysłem materiałów metalowych, leśnictwem, przemysłem drzewnym i papierniczym. To także w wykazie A znajdują się zawody związane z przemysłem lekkim, łącznością i transportem oraz gospodarka komunalną. Do prac wykonywanych w szczególnych warunkach zalicza się również te wykonywane w rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym, poligrafii, służbie zdrowia i opiece przeczytać:Wypadek przy pracy. Komu przysługuje odszkodowanie?Z kolei wykaz B dotyczy głównie pracy na statkach żeglugi powietrznej (pilotów, stewardess, skoczków spadochronowych czy nawigatorów), pracy w portach morskich (praca sztauera, trymera, operatora urządzeń przeładunkowych). Znajdują się tu również czynności wykonywane w hutach żelaza i stali oraz hutach metali nieżelaznych (m. in. przy obsłudze pieców koksowniczych). Wykaz ten dotyczy również osób pracujących przy przetwórstwie azbestu, prac nurków morskich i rybaków morskich, jak również pracowników Górskiego Ochotniczego Pogotowia którzy wykonywali prace znajdujący się w wykazie A mają prawo do nabycia świadczenie emerytalnego w obniżonym wieku. Wystarczy, że przepracowali minimum 15 lat w szczególnych warunkach – warunkiem jest to, by praca była wykonywana stale i w pełnym wymiarze godzin (a więc praca na części etatu nie zostanie do tego okresu zaliczona). Dodatkowo pracownik, aby nabyć uprawienia emerytalne musi skończyć 55 lat (w wypadku kobiet) i 60 lat (w wypadku mężczyzn) i ma wymagany okres pomostowe dla osób pracujących w szczególnych warunkachWykaz prac w szczególnych warunkach i wykaz prac o szczególnym charakterze zawiera również ustawa z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. Przydatna w określaniu prawa do wcześniejszej emerytury jest również ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń przeczytać:Emerytura pomostowa. Komu przysługuje i na jakich warunkach?Czym różnią się przepisy z rozporządzenia od tych z późniejszej ustawy, skoro wiele zawodów i prac w nich wymienionych się powtarza? Otóż do ustalania 15-letniego zatrudnienia w szczególnych warunkach (oraz o szczególnym charakterze) wykonywanych przed 1 stycznia 2009 roku bierze się pod uwagę przepisy rozporządzenia, a wykonywanych po tej dacie w wykazach prac, które stanowią załącznik do ustawy. Okresy te dla pracowników, którzy pracowali zawodowo w obu okres mogą się za pracę w w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterzeJak uzyskać rekompensatę za prace w szczególnych warunkach? Trzeba legitymować się co najmniej 15-letnim stażem pracy przed 1 stycznia 2009 w szczególnych warunkach (lub w szczególnym charakterze), nie posiadać prawa do wcześniejszej emerytury (ani prawa do emerytury pomostowej) i wystąpić się z wnioskiem o emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym (a więc w przypadku mężczyzn to 65 lat, a w przypadku kobiet 60 lat).Wysokość rekompensaty zależy między innymi od stażu ubezpieczeniowego (liczy się okres składkowy i nieskładkowy przed 1 stycznia 2009 roku) oraz od długości okresu, w którym wykonywało się pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również wieku jaki osiągnęło się na dzień 31 grudnia 2008 roku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych pomnoży wszystkie wartości, a kwotę rekompensaty doda do kapitału początkowego emeryta (co ma ogromne znaczenie zwłaszcza dla tych, którzy większość okresu składkowego przepracowali przed 1999 rokiem). Zarówno emerytura jak i kwota rekompensaty są ofertyMateriały promocyjne partnera Warunek osiągnięcia 15-lat pracy w szczególnych warunkach przed dniem 1 stycznia 1999 r. wynika z art. 184 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Osoba, która 55 lat ukończyła w 2009 r. urodziła się w 1954 r., a więc co do zasady należy do tej osoby stosować przepisy o ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., czyli Rozdziału 1 Działu II - art. 24 i nast. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) - dalej Tym osobom przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet. Przewidziano kilka wyjątków (np. art. 24 ust. 2 i art. 184 o których poniżej). Z treści pytania wynika, że pracownica była zainteresowana ustaleniem prawa do emerytury w obniżonym wieku ze względu na pracę w szczególnych warunkach, czyli na zasadach przewidzianych dla osób urodzonych przed 1949 r. w art. 32 Szczególne warunki pracy pozwalają tym osobom na przejście na emeryturę w wieku 55 lat, jeżeli okres pracy w tych warunkach wynosił co najmniej 15 lat i spełnione zostały pozostałe wymagania do przejścia na emeryturę (zgodnie z powołanym w pytaniu rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze; Dz. U. Nr 8, poz. 43, z późn. zm.). Niestety dla osób urodzonych po 1949 r. skorzystanie z tej możliwości uzależniono od spełnienia dodatkowych warunków. Według art. 184 ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w odpowiednich przepisach ( w przepisach, do których odsyła wskazany powyżej art. 32 - w tym przypadku - 55 lat), jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 1999 r.) osiągnęli: okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 czyli dla kobiet - 20 lat. Spełnienie tych warunków oceniane jest na dzień 1 stycznia 1999 r. Z pytania wynika, że nie zostały one spełnione: pracownica przed 1999 r. osiągnęła mniej niż 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Dlatego organ rentowy odmówił prawa do emerytury powołując się na brak 15-letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych. Przepis ten wyjątkowo pozwala osobom, które pracowały w szczególnych warunkach przed 1999 r. na wcześniejsze przejście na emeryturę, nie można więc go interpretować rozszerzająco - na korzyść zainteresowanej. Uwaga o tym, że "ZUS na swoich stronach internetowych podaje, że wystarczy co najmniej jeden dzień zatrudnienia w tych warunkach przed dniem 1 stycznia 1999 r. aby można było przejść na emeryturę" prawdopodobnie nie dotyczy emerytury w obniżonym wieku emerytalnym na starych zasadach, o której była mowa powyżej, ale emerytury pomostowej - nowego świadczenia - przewidzianego dla osób urodzonych po 1948 r., czyli dla grupy wiekowej pracownicy, o której mowa w pytaniu. Według art. 24 ust. 2 dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, z wyjątkiem ubezpieczonych mających prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 32, 33, 39, 40, 46, 50, 50a i 50e, 184 oraz w art. 88 Karty Nauczyciela, zostaną ustanowione emerytury pomostowe. Pracownicy dotyczy art. 32. Niestety emerytury pomostowe, uregulowane ustawą z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237, poz. 1656) zostały przewidziane dla pracownika, który spełnił łącznie następujące warunki: urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.; ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat - ten warunek został spełniony; osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet - ten warunek został spełniony; ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn - ten warunek został spełniony; przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ten warunek został spełniony; po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych - z pytania nie wynika, żeby ten warunek został spełniony i wydaje się, że właśnie jego zabrakło i nie będzie łatwy do spełnienia, gdyż w art. 3 ust. 1 i wskazanych tam załącznikach do ustawy o emeryturach pomostowych nie wymieniono prac związanych z lakierowaniem ręczny lub natryskowym, analogicznych do wskazanych w załączniku do rozporządzenia z 1983 r., o którym mowa powyżej; nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy - ten warunek został spełniony. W związku z powyższym pracownica, o której mowa w pytaniu nie spełniała również warunków do nabycia prawa do emerytury pomostowej, ponieważ łącznie z warunkiem "co najmniej jednego dnia zatrudnienia w tych warunkach przed dniem 1 stycznia 1999 r." musi być spełniony warunek "co najmniej jednego dnia zatrudnienia po dniu 31 grudnia 2008 r." w szczególnych warunkach według nowego wykazu załączonego do ustawy o emeryturach pomostowych. Dorota Dzienisiuk - specjalista z zakresu prawa pracy

jeden dzień pracy w warunkach szczególnych